белег
мн. белези
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 2441
1.
Природен или вештачки знак за распознавање.
Англиски:
characteristic
Албански:
gjurmë, mbresë
Покусата нога била само белег.
На овците им ставаа белег на десното уво.