гребен
мн. гребени
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 11381
1.
Горен дел од планина, рид и сл.
Примери:
Се качувавме по гребенот на Караџица.
2.
Карпа во вода.
Примери:
Бродот се насука на гребенот.
3.
Највисоко место меѓу плешките кај животните, најистакнати прешлени.
Примери:
Овците за месо имаат широк гребен, а овците за волна имаат висок и тесен.