дибек
мн. дибеци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 13917
1.
Издлабен сад од камен или (поретко) од дрво вкопан во земја во кој се толчи сол, пипер, кафе и др.
Примери:
Звук од празен дибек.
2.
глупав човек
Слично со:
глупак (м.)