добродетел
мн. добродетели
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 19379
Позитивни, добри особини, морална чистота, непорочност.
Примери:
Ако и има некоја добродетел што ја ценам кај жената, тоа е искреноста.
Слично со:
доблест (ж.)