а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

добродетелство

мн. добродетелства
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 20533
Особина на тој што се одликува со добродетели, со високи морални особини.
Англиски: virtuousness
Примери:
Не знаеше дали ќе биде доволно цврста за тоа добродетелство.