жртвеник
мн. жртвеници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 18189
1.
Во многубожечките религии, место (обично издигнато) за принесување жртви на божеството.
Слично со:
олтар (м.)
2.
Во христијанската црква, место во олтарот на коешто се врши проскомидија.
Примери:
Меѓу двата олтара се наоѓа жртвеникот.