збуца
збуцаат; збуцал
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 36570
1.
Одеднаш ненадејно буцне, забоде нешто.
Примери:
Не внимаваше и ја збуца иглата во прстот.
Слично со:
забоде (св.)
3.
Силно подбуцне некого.
Примери:
Жената го збуца мажот со лактот.
Збуцај го да стане.
Слично со:
подбуцне (св.)
4.
За рогато животно - одеднаш почне да буца.
Примери:
Се збуцаа козите.
6.
(се збуца) Почне да се напаѓа со некого.
Примери:
Двајцата се збуцаа, но брзо се разделија.
Изведенки
1.
збуцува несв.
(се) збуцуваат
(се) збуцуваат
2.
збуцување ср.
глаг. им.
глаг. им.