збучи
Види и:
бучи (несв.)
збучат
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 49071
2.
(само во 3 л.) му бучи
Примери:
Станав набрзина и ми збучеа ушите.
Изведенки
1.
збучува несв.
збучуваат
збучуваат
2.
збучување ср.
глаг. им.
глаг. им.