извидник
мн. извидници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 18966
1.
Припадник на младинска извидничка организација, љубители на природата.
Примери:
Извидниците се собраа околу логорскиот охин.
Слично со:
скаут (м.)
2.
Тој што врши извидување на терен, на непријателски позиции и сл.
Примери:
Извидникот јави дека нема непријателска војска на патот.
Слично со:
извидувач (м.)
Изведенки
извидничка ж.
мн. извиднички
Девојче скаут.
мн. извиднички
Девојче скаут.