а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

извршител

мн. извршители
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 5134
1. Лице што извршува одредена работа.
Англиски: executor Албански: zbatues
Употреба: Административен термин
Примери:
На тоа работно место се потребни тројца извршители.
2. Лице што извршува, што спроведува во дело, што по службена должност извршува одредени работи.
Англиски: marshal Албански: zbatues, ekzekutorë
Употреба: Правда
Примери:
судски извршител
Изведенки
1. извршителка ж.
мн. извршителки
2. извршителен прид.
извршителниот
Пример: извршителна тарифа
3. извршителство ср.