инка
мн. инки
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 12170
1.
Направа во вид на конус, на врвот продолжен со цевка што служи за претурање течност во сад со тесен отвор.
2.
Тоа што личи на таа направа (звучник, кратер, дупка во земјата).
Изрази
Ум со инка не се тура - залудно се обидуваш да го вразумиш, да го опаметиш.
Изведенки
инкичка ж.
мн. инкички
дем.
мн. инкички
дем.