капитулација
(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 7911
1.
Прекин на вооружена борба и предавање на непријателот, под услови што ги поставува тој како победник.
Примери:
Безусловна капитулација.
2.
Прекин, отcтапување од понатамошна борба (во конфликт, кавга со некого); признавање на сопствената слабост, немоќ.
Примери:
Во таа дебата тој доживеа целосна капитулација.