колар
мн. колари
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 10493
1.
Занаетчија што прави и што поправа запрежни коли, кочии.
Примери:
Коларот ми ја поправи чезата.
2.
Лице што превезува патници или стока со кочија.
Примери:
Коларот се трудеше да го запре коњот.
Коларот ја потера кочијата на пат.