кука
мн. куки
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 10538
1.
Железна, дрвена или пластична прачка, свиткана на едниот или на двата краја што служи за обесување.
Примери:
Низите од тутун се обесуваат со куки.
Слично со:
ченгел (м.)
2.
Долга железна или дрвена прачка свиткана на едниот крај што служи да се дофати, да се привлече нешто.
Примери:
Cо долга кука ги извлекуваа удавените од реката.
4.
(мн.) Невешто напишани букви, лош ракопис.
Англиски:
scrawl
Албански:
shkarravinë
Што се овие куки и кукачки.
Изведенки
1.
кукичка ж.
мн. кукички
дем.
мн. кукички
дем.
2.
кукиче ср.
мн. кукички
дем.
мн. кукички
дем.
3.
кукаче ср.
мн. кукачиња
дем.
мн. кукачиња
дем.
4.
кукаст прид.
кукастиот
Пример: кукаст крст
кукастиот
Пример: кукаст крст