леќа
мн. леќи
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 8793
1.
Bид градинарско растение со зрнест плод во мешунка.
Вид: зеленчук (м.)
2.
Дел од окото што ја прекршува светлината.
3.
Проѕирно парче стакло, кварц или друг материјал со две криви или со една рамна и една крива површина што има својство да ја прекршива светлината, а се користи за изработка на различни оптички инструменти.
Изрази
Контактна леќа - оптичко помагало што се става директно на окото наместо очила.
Изведенки
леќичка ж.
мн. леќички
дем.
мн. леќички
дем.