маченик
  
    
    
  
  
      
          
             мн. маченици
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 7032
	    
	
    
    
      
          1.
          Тој што се мачи, што трпи, што пати.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    sufferer
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
				  
  	                martir, viktimë
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Цел живот беше маченик.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Тој што е мачен и прогонуван поради верата.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Четириесет маченици.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Воопшто, тој што го дал животот за високи идеали, што умрел маченички.
        
         
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          маченица ж.
мн. маченици
          
          
          
        
      
        мн. маченици
          
          2. 
          маченички прид.
маченичкиот
Пример: Маченички живот.
          
        
      
    
маченичкиот
Пример: Маченички живот.