минаре
мн. минариња
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 10802
Кула на џамија од каде оџата ги повикува верниците на молитва.
Примери:
Погледот му го обземаше летот на птицата која леташе кон врвот на минарето.
Тогаш се слушна езанот од минарето на џамијата.