монах
мн. монаси
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 5782
1.
Лице што се откажало од световниот живот и се посветило на религиозна служба.
Примери:
Монахот се повлече во ќелијата.
Монасите се посветувале на молитви и искушенија.
Слично со:
калуѓер (м.)
2.
Тој што живее повлечено, аскетски, испоснички.
Примери:
Откако му почина сопругата живее осамен како монах.
Слично со:
аскет (м.)