помошник
мн. помошници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4378
1.
Лице што помага некому или во нешто.
Примери:
Тој имаше двајца помошници.
Аптекарски помошник.
Слично со:
помагач (м.)
2.
Заменик на раководно лице.
Примери:
Помошник-раководител.
Помошник-библиотекар.
Изведенки
помошничка ж.
мн. помошнички
Пример: Домашна помошничка.
мн. помошнички
Пример: Домашна помошничка.