правнук
мн. правнуци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 16917
1.
Син на внук или внука.
Англиски:
great-grandson
Албански:
stërnip
Бабите седеа пред порти и разговараа за своите внуци и правнуци.
2.
(обично во мн.) потомок, наследник
Англиски:
heir
Албански:
trashëgimtar
Го потроши семејното богатство и не остави ништо за правнуците.
Изведенки
1.
превнук м.
мн. превнуци
мн. превнуци
2.
правнука ж.
мн. правнуки
мн. правнуки
3.
превнука ж.
мн. превнуки
мн. превнуки
4.
правнуче ср.
мн. правнучиња
мн. правнучиња
5.
превнуче ср.
мн. превнучиња
мн. превнучиња