соперник
мн. соперници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 14637
1.
Човек што соперничи со некого во достигањето на некоја цел; човек што соперничи со некого во добивањето на љубовта на некоја жена.
Примери:
Не можеше да трпи никакви соперници.
Омразен соперник.
Не можеше да узнае од неа кој му е соперник.
2.
Човек што има еднакви достоинства, квалитети со некого.
Примери:
Немаше соперник во целата земја.