бакла
мн. бакли
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 52691
1.
(само едн.) Градинарско растение со бели цветови и плод од зрна покрупни од грав.
Примери:
За готвење се користи недозреаното зрно од зелените мешунки од баклата.
Баклата се бере во мај.
Вид: зеленчук (м.)
2.
Мал дрвен сад со рамна површина во кој се става вино или ракија.
Албански:
matarë
Две бакли вино.