анахронизам (м.)
Уште повеќе, маскиран во комерцијална и тривијална литература, овој писателски анахронизам, во најново време, нападно се рекламира на европската литерарна сцена.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали елиминацијата на опасните балкански турцизми, како што ги разбираше, ќе влијаеше врз воспитувањето на идните генерации, или тие ќе завршеа како обични јазични анахронизми кои луѓето ги напуштиле?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Таквиот литературен анахронизам дарежливо го смести во интерпретативната фигура НЕИСТОВРЕМЕНОСТ.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Протестите против тој злосторнички акт се претвориле во движење кое постојано ги потсетувало народите и државниците на Европа дека султанска Турција е анахронизам во современото општество и дека ако не се преземат мерки и не им се помогне на угнетените да добијат свои човечки и политички права, крвавите настани можат пак да се повторат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
По „интелектуалните кулоари“ доминираат глупоста, јаловоста, анахронизмот, шовинизмот, кукавичлакот, лицемерието, перфидните подместувања...
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Телефонски именик Уште еден анахронизам складиран во визбата веднаш над учебникот по марксизам.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
