бегум прил.

бегум (прил.)

Сонцето им ги отвори очите на верниците, светлината им го подозеде стравот и уплавот и сите прснаа бегум кон градот, кон своите домови.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И така, претпазливо и со влечкање се доближи до кучето припивајќи ги мачињата околу себе и држејќи го кучето на нишан, постоја неколку мига, а потоа забрзано, бегум, мина крај него со мачињата кои не сфаќаа во каква опасност се наоѓаат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)