берат (м.)
66. Бератите за владици се дадоа и ние заслепените Македонци ѝ поверувавме на Бугарија оти таа со нејзината „самостојна“ политика ништо друго не прави, туку одржува политички победи и нѐ облагодетелствува нас Македонците. – Арно ни ги замачкаа очите. – Но не поминаа ни 5-6 години кога се отрезнаа Бугарите од своето занесување во „самостојната“ политика.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сакаш ли, хаха, да добиеш берат за мајстор на јогурт и јако сирење?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
– Какви бераати, какви пачаври, бре домуси, туку ајте збирајте селаните да носат парите – им се врекна кадијата и им нареди на сејмените да ги одврзат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
66. Берат – писмо (повелба) од турскиот султан за поставување (во овој случај) владика. 66a.66а Назначувањето на Фирмилијана (умрел во 1903 год.) за митрополит во Скопје беше всушност првата позначајна победа на српската пропаганда во Македонија, извојувана не без поддршката на руската дипломатија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од јазикот на народното творештво Татко издвои и некои заемки со кои биле означувани разни документи, прогласи, објави од страна на тогашната власт упатувани до своите поданици како што се зборовите: арзоал, молба, претставка (од персиски arousal); хатишериф, султаново писмо, ферман (од арапски hattiserif); бераат, указ, декрет (често за звање или одликување), (од арапски berat).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тврдат педесет години која била султанија на еден од твоите ни дедовци и прадедовци и дека во тие фермани и берати пишувало дека тој крај од големата наша царштина бил подарен од некоја ѓаурка Мара пред сто-сто и педесет години која била султанија на еден од твоите прадедовци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Б бадијала - без пари, бесплатно, залудно батакчија - измамник, неранимајко башибозук - нерегуларна војска, паравојска беља - несреќа, невола, мака, тегоба, искушение берат - повелба, декрет, заповед, издадена од султанот, со која се давале разни права, привилегии
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Да ги собереме селаните да видиме, што има по некоја пара да ви дадеме, па за друга година кажете ни, колку можеме ќе толчиме глава, ќе даваме, нема што, ако веќе старите бераати не важат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Рече скромно:
„Па, Падишахот, светлоста нека му е вечна, нека прати еден султански берат за мене, и јас аферим' ќе речам.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
