бина (ж.)
Тргнав да се качувам на бината, народот веќе ракоплеска, а од зад мене иде некој глас, сѐ појасно го слушам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Партискиот секретар на градот и градоначалникот се искачија на парадната бина за да се сретнат со водачите на козарите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Додека светот полека пристигаше во офицерскиот дом, таа само протрча низ нив и се изгуби позади бината каде што веќе беше Тамара организирајќи ги последните нешта пред почетокот на ревијата.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Русата коса ѝ паѓаше по рамената покриени со сивкаста карирана кошула, а лицето ѝ беше ишарано со црвени пеги, кои можеа да се видат дури и во слабо осветлената малечка бина на Златно славејче.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Од бина човек се стори свиткан прст.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
И јас се качив на бината.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тато Петре ја крена Мими на раменици, како што тоа го сторија многумина татковци, убаво гледаше и се вклопуваше во секоја иницијатива што одекнуваше откај бината.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
И додека траеше и грмеше музиката, на бината се редеа владици и попови облечени како за голема богослужба, високи армиски и полициски офицери со сите одликувања обесени на градите, градоначалникот на Костур, селскиот даскал, кметот, новинари и други непознати лица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тука Захаријадис ги извлече на бина од која пред сите зборуваа најтешки зборови за нив, од таа бина паднаа најтешки обвинувања за што во воено време се оди на воен суд и се добива најстрога казна.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Има ли доброволци што сакаат да одат да растовараат? - праша Евдоксија, а потоа слезе од бината, отиде потаму во игралиштето и викна: - Доброволците да се постројат по двајца покрај мене!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
А јас, качена на бината, зборувам за претстојните борби, ,напред за обединета Македонија", гласот ми грми низ звучниците, ми се растура над цела Битола.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Томаица беше цело време позади бината, спремајќи и облекувајќи ги моделите заедно со Тамара, додека Исидора беше со гостите во салата.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
На бината проба хорот, а јас седам. До мене седна и Жења.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Говорот траеше веќе дваесетина минути, кога еден курир брзо се искачи на бината и му подаде парче хартија на говорникот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сега на бината козарите ја очекуваа првата средба со градските власти и партијата...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Новинарите фотографираа, Томаица, Тамара и останатите асистенти позади бината беа под многу висок набој.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
На бината се вртат балерините: ги усогласуваат движењата, ја совладуваат рамнотежата. Водат Ирина и Клавдија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Процесии, состаноци, воени паради, изложби на восочни фигури, филмски претстави, телекрански програми - сето тоа требаше да се организира; требаше да се подигнат бини, да се направат модели, да се состават пароли, да се напишат песни, да се пуштат гласини, да се фалсификуваат фотографии.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Зарем да нема никој свој во салата, блиски очи што ќе те храбрат кога ќе се јавиш на бината, што ќе се израдуваат повеќе од очите на сите присутни кога ти ќе излезеш, кога ти ќе рецитираш...
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Познати козари од планинските села, кои зад себе влечеа цели стада кози, со снажни прчови, се искачуваа на големата бина среде плоштадот, на која, по обичај, за време на големите паради, дефилеа и митинзи стоеја највисоките раководители на новата Народна Република Македонија во новата социјалистичка Федеративна Народна Република Југославија.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
