буботи (несв.)
Детската соба се загреваше со некаква голема печка на дрва, која со своето баботење ја засилуваше и така топлата и безбедна атмосфера внатре, во куќата, наспроти студот на улицата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Додека малечкото ќумбенце буботеше со сите сили за да ги одбрани нив двете од студот, додека малечкото усте бледо ја осветлуваше просторијата, Чана го измолкна писмото од пазувата Мајко, ја глеј шо ми дујде уд Пелагија! и го префрла од рака во рака.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
