вејка (ж.)
Ги симна торбите со лебот, некое парче старо сирење, сол, лук и кромид и накачи горе Влајков Шопур да набере дрва, да не го тера празно магарето, бидејќи вејќи немаше во колибата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Козите собираа, брстеа сѐ што ќе најдеа на патот: лисје, вејки, гранчиња, тревки, сѐ што беше и најмалку исполнето со хранливи материи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Жена ет, но ет младоженка И за селски момак хубавец, Она моминска дала вејка И дала му момински венец.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
