витка (ж.)
Зафајќајќи му ја првин горната широка витка и одејќи надолу кон шилестиот врв што го држеше.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Косата ѝ беше лесно фатена во витки од страните, а локните ѝ се спуштаа до рамениците.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Јас бев таа што ја извади модата витката на зелникот да ја правам од корите.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Едно парченце од коралот, малечка розова витка, како шеќерна пупка од ружа за на торта, се стркала по простирката.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
