втера (св.)
Страв им втеруваше на луѓето и рикањето на биковите кои се колеа за војската.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ги втераа во тој круг и новодојдените, и по малку ги спроведоа во блискиот четврти участок.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
До законот стои палка, за да може на лекомислените, вообразените или превратниците да им втера страв во коски.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ја стегна под мишка, штркна со затворачот втерувајќи фишек во цевката спокојно рече: - Ќе бројам до три!
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Татенцето така мајсторски ќе ја извезеше сета работа, се колнам, потоа и самиот ѓавол беше втеран в шише.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Сужните ги втераа во еден од авурите и ги затворија заедно со дванаесетте коњи; им дадоа пак по парче леб и по некоја голтка вода и им ги заклучија рацете, врзувајќи ги крајните синџири за по еден од диреците на јаслите.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Дедо Бошко сфати: Луман сакаше на селаните да им втера страв в коски за да станат послушни.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Арсо и Глигор ги втераа во соба што мирисаше на скорни и лој.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Џубоксот сега се одмораше, но машината за игри со топчиња, со која ракуваше еден шофер на камион, со одвратен звук ги втеруваше топчињата во дупките на машината.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Од крстот, од ципите надолу. И ме втерува в земја, вели, а земјата бега од под мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И мудурот и јузбашијата му ја стегнаа цврсто раката на Трајка и пак Сефедин го испрати и го втера во авурот кај затворените селани, клоцнувајќи го на вратата, за да им даде да разберат дека гневот уште не му е ублажен и дека ќе треба да го ублажуваат со петстотини лири.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Пес кој не знае да лае, сам го втерува волкот в трло“ вели една народна поговорка.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во сето тоа и во што не друго жените навистина генијално се снаоѓаат, но нема итрина со која таа мажот ќе го спречи да истече; уште од нејзината спарнина неговиот пенис ќе ја почуствува во предворјето, меѓу нејзините нозе, пред да ѝ го доставил, уште не брцнат целиот внатре, уште ниеднаш не повлечен наназад за да ѝ го втера пак и да почне да ѝ го напумпува и испумпува она задоволство што доаѓа од сѐ подлабоко и подлабоко од телото додека не почне да се црпи од капиларите на кожата по целото нејзино тело.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Им рекоа да чекаат, а товарените коњи и мазги ги втераа во боровата шума. Тука ги растоварија и ги вратија.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Потоа зафатија силни ветрови да дуваат и го спотераа дождот; дуваа од сите страни, дуваа и од височина, се креваа и од земјата, налетуваа во бранови со прескокнување, со бучење, со завивање; ги витлеа короните на дрвјата, носеа со себе откинати гранки, валми сено и лисја и сѐ што можеа да соберат; носеа и сламени покриви од плевните, ги тресеа прозорците на куќите и втеруваа страв и во луѓето и во добитокот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Здравоживо мор Пелгијо, кај гу имаш скриену то нашто кумашинче! го пуштил гласот Танаско, а Пена ја гушка, ја стиска, чиниш сака во себе да ја втера, потоа Пелагија ги гушка нивните деца, ги опсипува со бакнежи, влетува и во прегратката на Танаско, а потоа тоа купче од луѓе и гласови се раширува во дворот.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Слушаше како кај комшијата вратата се отвораше; како го изведуваа и втеруваа; како викаа на него, го псуеја, ги слушаше како плуштеа камшиците и како тој сиромав стенкаше и псуеше мајка, вера, жена, деца и на султан и на валија, и на кадија, кајмакам и на сите Турци. Но не се јавуваше ни за добро ни за зло.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
За две три години го „втера в грне".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
