газа (ж.)
По неколку минути крвта продре преку газата и Дејв внимателно ја отстрани.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во отоманските простории на Судска медицина ги пречекаа некои лица под гази и со гумени ракавици, кои би можеле да му бидат некогашни колеги од студии или вонземјани ангажирани за хонорар, што ги одведоа до една поголема просторија како семинарска читална по чии ѕидови место рафтови со книги се редеа кофчежиња за картотеки.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ти ме изгледа, ти ме израни, шо ќе речиш ти, тоа нека биде. Јас твојот лаф не го газа, нели знајш.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Дејан подголтнува и ме бакнува и ми кажува дека сум убаво грда, јас го галам по боцкавата брада и не сакам да знам што крие под таа газа, зошто му ја ставиле и кога ќе си оди оттука.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Не беше свесна кон кого се упатени, но откако со тешки маки ги отвори очите, пред неа седната на креветот ја препозна Јана која со газа ја бришеше потта од нејзиното чело. ѝ ги избриша и солзите кои се слеваа низ восочно бледото лице.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Гледај ги ти, детиштава! Ќе ти дојдат вака раскрвавени, па уште и одбираат: не чалма - газа и фластер!" се налути сестра Мира.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
