гоблен (м.)
„Крв!“ Виде зад неа извезени лебеди во гоблен и се сети на мртвата птица.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Обично седеше затворен во одајата и го везеше гобленот. Ако некој влезеше кај него, го криеше гобленот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ги стискав забите и пак чекорев, од гобленот до печката, од прозорецот до долапот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Заборавен во огледалото стои и чека (Како шапката во гардеробата по сношната претстава) Па кој е тогаш другион , на прагон, пред патеката Која негде далеку наеднаш исчезнува како конец во довезен гоблен?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Се сврте пак кон гоблените.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Го гледаа гобленот луѓето и секој го толкуваше на свој начин: едни велеа дека гобленот претставува: светлост и мрак - ноќ и ден.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Рошна понатаму во ковчеџето и го најде гобленот што го везеше Илко: го оддипли и почна да го разгледува.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Во собата, пет со четири, чекорев од избледениот гоблен до печката и пак назад, од час во час, и си ги броев чекорите. Неспокојно размислував во движење.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И ќе продолжев така со правење гоблени, но во 1918 година изби пролетерската револуција.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Го продадов тој гоблен и навезав и други на кои го ставив и името и презимето и годината кога сум лежел.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Деметра ги одредува годишните мени Везејќи гоблени без да склопи око.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
- Проклет! - свика таа и го фрли гобленот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Крај еден од тие мои гоблени што беа изложени во галеријата на еден колекционер, најмногу застануваа луѓето, најмногу се интересираа, најмногу го разгледуваа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Дојди и голицни ми ги ѕидовите покриени со решетковидни тапети и со гоблен- прозорци.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Во собата, пет со четири, чекорев од избледениот гоблен до печката и пак назад, од час во час, и си ги броев чекорите. Најспокојно размислував во движење.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Но подоцна кога го прочита она што Илко го имаше напишано на гобленот, разбра.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
А тој беше сосем обичен гоблен: навезан половината со бел конец, другата половина со црн; односно поделен на две полиња.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Се ослободи од неа оној ден кога ја изврши желбата на Илко: кога во Месниот одбор го предаде неговото завештание: гобленот и амајлијата со дијаматното камче.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
