двополов (прид.)
Во двополноста на јазикот, византиски и народен
машки и женски
во прекинот со традицијата, или поточно
во губењето чувство за продолжување
на родот, стилот, ритамот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Солта мигрира
секогаш во егзил, секогаш дома
полигамна, двополна, тој сол, таа сол...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
