десен (прид.)
Трчам да видам што стана со митралезот на десното крило.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пламенот што се превиткува во средината на земјанката го осветли нејзиниот десен образ огрден со дебела лузна во чија средина сѐ уште е залепен загноен струп.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тогаш садриазамот се подисправи во седлото на коњот и со слободната рака, во другата, во десната, го држеше јатаганот, го извика кај себе.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Се доближивме до десната драперија затскривајќи се за да не нѐ фати светлината од уличните канделабри.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ковчегот го извадија и го положија на едно чисто плато од десната страна на браната.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Светлината се лизгаше од левата на десната страна и пак се враќаше назад во согласност со ритамот на звукот што го произведуваше некаков спој на неонката над мене и ја распаруваше тишината удирајќи ме во темето со тежина на олово.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Тој во десната рака држи запалена цигара од која се креваат думани кои толку ја загрозуваат околината што сѐ живо веќе кашла, венее и умира.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Што ќе тргне со десна нога и што ќе запре на десна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Слика за себе За зачувување на сликата за себе потребно е да се ангажира десната страна на мозокот. Да се развие свесност и самосвесност.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Десната рака на неговиот внук била продолжена со скршениот дел на вилата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ја прибра левата, па десната нога. Се сврте и, коленичејќи, стана.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Капата ја носи на страна. Косата му е костенлива и му се подава малку од под капата на десната страна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го врати погледот врз футата пред себе како да ќе види нешто, си го лизна показалецот од десната рака, забриша некоја флека што ѝ се причини дека ја виде.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
А и чуму тоа парче мозок во десната рака?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Тој ја отвора вратата и со десната нога го пречекорува прагот на домата наша. Се крсти пред иконата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Марија, спокојно ѝ рече. Не плаши се. Еден мал зарез од десната страна на стомакот, сосем мал зарез, и готово.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се насмеа барајќи го нејзиниот белег под десната цицка.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Меѓу критериумите за избор важна улога играше заобленоста и тврдоста на газот (стручњак со потесна специјалност ги удираше жените по газот и со внимание ја следеше реакцијата, оти требаше да се регистрира секој детал: тресењето на газот нагоре и надолу, на левата и на десната страна, интензитетот на тресењето на едната и на другата половина од газот, пропорцијата меѓу нив, степенот на нивната споеност и слично на тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Наместо микрофон владиката држеше корнет во десната рака.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Јас бев ревносен учесник во неа и во мојата екипа го земав секогаш местото на десен халф.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
