драсне (св.)
Одненадеж таа се сврте и го драсна по левиот образ.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Којзнае зошто, ама луѓето веруваа дека тој не умира од куршум, дека нешто ги одбива куршумите што одеа кон него и дека се плашат и да го драснат, крв да му пуштат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе ме драсне некогаш, а јас мислам дека среќата со гола рака ме фатила за лице, за срце.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само малку ме драсна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Хаџи Ташку не е ни драснат а ние сме бележани како негови убијци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
