екне (св.)
- Песнава моја е ѕун на полето - еднаш испеана стопати ќе екне.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И в таја мугра пресна да екне дружна песна на дружните удари - та бијат срца млади и растат силно гради пребликнати со јад!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Гората екна од грмежите на бомбите, а доловите го презедоа татнежот и секој за себе го повтори.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Потоа сѐ стивна. Екна одново звукот на сирената со сигналот за крај на узбуната.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Почекај, аго, да видиш...“ - екна песна.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во полето екна весела бригадирска песна.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Козичката можеше силно да мекне, над својата моќ, да екне нејзиниот глас низ планината, да допре до господинот Сеген за да дојде и да ја спаси, ама тоа не беше можно, ниту во приказната.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Екна револуционерна песна, во која беа внесени и козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Чкрапнав и екна пукот. Во тој момент падна коњот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се товарат ранетите во возови; трчаат болничарите и со вар испишуваат крстови по вагоните; внатре вагоните се послани со слама; ранетите си помагаат еден на друг: ги подаваат рацете или патериците и ги прифаќаат оние што со мака се качуваат во вагоните; во далечина екнуваат пукоти, наредба е што побргу да се трга.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
До небо плакати дигнете горе, да блесне, норма - графикон, да екне песна силна ко море, да татни вишен небосклон!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Екнува синагогата од гневот на насобраниот народ.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Црквата екна, офнаа иконите, се затресе олтарот - така му се стори на попот Ставре кој сега немаше друга моќ во себе освен да се предаде на семоќниот водител негов, оној што го тешеше, ама и го туркаше од немило до недраго, како и сиот негов народ.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Ќе ги пренесеме до реката, ќе ги пуштиме низ неа, а таа ќе ги однесе до најблиската пилана“ - рече учителката, но во тој миг екна школското ѕвонче.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Рацете таа ги кладе врз Кузман... - „Се надевав - писна, - ој Кузмане, дека како младоженец в зора девојките ќе ми те облечат; тука ќе екнат весели, свадбени ора.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
„Вашето име?“ екна металниот глас од полицискиот автомобил.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
И куршум екна – пропиште онаа песна проклета. Стојана в гради погоди, смртна му рана отвори, замина, „оф!“ не испушти сред младост бујна, јунашка.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Другарите веќе беа наседнати на нашата клупа. „Здраво, мајкин!“ екна другарски поздрав.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Гласот од телекранот запре. Звук на труба, јасен и убав, екна во застојаниот воздух.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Наведнатиот плукна и го подигна црниот нагант. Екна истрел.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
