забричи (св.)
Се бричи и се стрижи зетот, иако утре пак „официјално“ ќе го забричи деверот за да не се појави небричен пред невестата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не дочека, убавиот, и да се забричи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
