импонира (св. и несв.)
Тие, дојдени од странство, каде што биле поврзани со руски анархисти и нихилисти им импонирале на младите ученици со своите идеи и планови19.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тоа им импонираше на дуќанџиите. Почнаа оддалеку да ја поздравуваат, со почит.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ти ги викаш со поглед. Им даваш повод. Ти импонира.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Уште кога ги виде во дворот, тој се постара да си ја придаде онаа студентска важност, донекаде таинственост на позивот, што толку им импонира на гимназијалките.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Напротив, ѝ импонираше неговата младост. И не само младоста.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Процесот на трансформација на природните состојки, полнењето на животинските тела, се фасцинантни задоволства, врвен општествен обред што му импонира на новокласниот сопственик на ресторанот, свирепиот* Крадец.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
