испегла (св.)
Мајка уште од вечер ни ги испегла новите алишта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нејсе, младиот човек ми помагаше да ги одвртам стутканите панталони и да ги закачам на закачалки, да ги наредам по гардероберите, да ги испрскам со топла вода и да чекам до 9 часот да се испеглаат сами од себе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И имав потреба да сторам за него нешто што би му било пријатно, јадењето да е вкусно, облеката да му биде испрана и испеглана, креветот да му биде чист и удобен.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Климент Камилски ја замоли собарката да му го испегла сивкавосиниот костум и за прв пат ја стави својата светлосина вратоврска купена при претходниот престој во Париз.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ако само малку се концентрираше, на сликите можеше да им додаде и звуци и мириси, цела атмосфера: крцкање на летен песок и слатка врелина под нозете, тазе испеглана постелнина, Нивеа, печени тостови со кулен и млечен намаз, здив после ќебапи, куп искористени кондоми и кучешки лаеж.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Наша женска среќа: Да родиш, да нахраниш, да успиеш, да расповиеш, да повиеш, да испереш, да спростреш, да исушиш, да собереш, да испеглаш, и гледаш твоето време заминало, снагата ти клапнала, некаква тежина ќе ти легне врз очите, што се рекло, ќе се изгубиш во сонот а без да разликуваш сон ли беше или јаве тоа што помина.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ме смири глетката: белите штиркани чаршафи, беспрекорно испеглани околу рачно изработената бордура, ја истакнуваа убавината на старинскиот кревет, чии украси од месинг сега сјаеа како позлатени сијалици.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Мамо, испеглај ми ги црните панталони.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
СТЕВО: Смее ли жената да ми ги испегла црните панталони?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Повелете – му ја отвори предната врата на крупниот човек во сив, педантно испеглан костум. - Фала много.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Влезе командирот, испеглан, чизмосан и опашан со неколку ремени и ни вели: - Знаете ли вие, дека таму во Егејот нашиот народ крв проплука од тие клети Грци и крв лее, а вие седите тука, особено ти, ми вели мене, седиш, читаш „Нова Македонија“ и „Титов пионер“ и сеир си правиш?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Денес, тој е средовечен човек, уредно облечен, испеглан, намирисан, понекогаш ми се жали на несоница, особено кога пишува книга чија содржина го вознемирува.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
А беше педантен и чист секогаш, во бела кошула испеглана и панталони со раб „жилет“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Раното ги испегла и чист самозадоволно тргна кон училиштето.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Рипна весело, набрзина си ги испегла своите замрсени пердувки и полета во студената зимска вечер.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
