испорака ж.

испорака (ж.)

Тоа е еднакво на испорака на другиот кој станал совршено непотребен во програмираното управување со животот, бидејќи оди во прилог на автархијата на поединечната клетка.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
КЛАУС: (Гледа што пишувал Стево.) Испораката е гледам пред крај. Одлично. Исфрлете ги овие три ставки.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Случајно се сетив, се надоврзав услужно, дека еден мој добар школски другар работи како шеф на испорака на нови автомобили, и можеби ќе помогне...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)