истушира (св.)
Дента беше цел ден во офицерскиот дом на последните припреми, отиде до дома на кратко да се истушира и спреми, се облече во едноставен светло лилав со ситни бели точкички фустан од жерсеј кој на ивиците беше украсен со едноставни дантели.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Долго си миев заби, си миев коса и се истуширав.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Наместо да ме пуштеа да се истуширам ко човек, тие тука ме замиваат.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Напладне, заедно со„пленот“, веќе е дома, истуширан, преслечен, и со смирена воздишка ја испива првата голтка топол чај од шумски јагоди и ја отвора скриптата со новата улога.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се понадевав дека можеби ако се опуштам и прво се истуширам ќе ми стане полесно, па се соблеков и кога во огромните блескави огледала си го видов стомакот испрчен врз заднината на болскавите плочки, се запрепастив.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Чекајќи ги децата, испотена како од сауна излезена, одам да се истуширам во вецето што е на крајот од дворот и ја слушам како ми се фали од далеку: „Реновирано е, сѐ е ново во бањата!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Најдобро би било кога би можеле да ги истушираме, ама не со силен млаз и не со студена вода.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Не сакаше ништо друго да каже; се истушира и заминавме кон железничката станица.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Спокојно стана, се истушира и реши да ја изведе својата дневна полчасовна медитативна вежба, нешто што вчера го пропушти поради патувањето.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Се истуширав и мајка ми ми приготви лепчиња печени на тостер со путер и кашкавал во средината, што јас и Бреза ги нарекувавме „Како Тони тост“.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
