карамела (ж.)
Нешто од хероинот се задржува на моите заби, како леплива црна карамела.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но Зоки почна нестрпливо да ја врти карамелата во рацете, да се вртка, да гледа во мајка си, па сепак не можеше да си спомне која бројка доаѓа по пет.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Вечерта дојдоа гости и му донесоа на Зоки ќесе карамели.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
„Обично носам хигиенски чаршафи за кината - помисли само кој сѐ можел да седи пред тебе на седиштетето, и колку пати, и каков вид на некоја ужасно гнојна бактерија мора да се наоѓа во сите оние древни капки од карамела и кока кола и пуканки со путер - но не сакав да помислиш дека сум настрана или така нешто на првиот состанок, такашто не ги понесов.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На Иванчо, претпоследното, четири години старо, му дадов првин една „кики“ карамела, потоа дома, палачинки, а на крајот му ги бришев мрсулите. Не можев да престигнам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- И другите ли карамели не се за броење и не чинат? – го праша еден чичко.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И, неочекувано за сите, тој си ја стави карамелата в уста. - Оваа не е за броење, - рече, - не чини!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Па и оваа не чини – рече Зоки и за следната карамела. – Ту, какви карамели сте ми донесле!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Три карамели... – повтори Зоки и, та што стана! Тој застана и не може да продолжи понатаму.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Најпосле, тој зачуден извика: - О, па веќе нема карамели за броење!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Да видиме, - извикаа гостите, - ако умее, тогаш нека ги изброи карамелите што му ги донесовме.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Зема карамела, се навалува на седиштето, замижува, тоне, и си се чини самата во зајденоста како некоја мала птица што лета, лета, ѝ се уморуваат крилата, ѝ се уморуваат рамената, и негде пак ќе треба да се спушти за починка.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
И, една по една, Зоки почна да си ги става карамелите в уста.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Една карамела, - рече Зоки и оддели настрана една карамела, - две карамели... Три карамели... - Браво, браво! – рекоа гостите.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
