кланица (ж.)
Мирисало на кланици; и навистина најпрвин по скомињава и горчлива реа се почувствувало, потоа можело и да се види дека остра дурија му ја копа утробата на несреќникот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Рикна и по трет пат бикот, го откачи черчевето од џамот и фркна и забаботи кон оградата на кожарата, десетина метри над кланицата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Излегоа од страв касапите од кланицата и истрчаа по косината по која тој протатни.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Вистинска идила, гледана однадвор, е бракот на двајца кои веќе и златна протераа, па таа го носеше истиот бел фустан од она време и на вечерата што децата и внуците им ја приредија во „Воденица“ или „Коленица“, што мене ми асоцира на кланица затоа што тоа ми е повеќе еквивалент на нејзиниот живот, во кој повеќе гипс никој не ставил на себе од неа, а сѐ било закукулено и завиено во магла, а тој бил секогаш изземен од каква било врска со вина за сите нејзини случајни падови по скали во куќа која има само приземје.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ја доѕидував, збор по збор Со ластовиците под стреата, со голиштарците Со ноќните пакувања на куферите Со прераскажаната кланица за јагниња Со високите прозорци за плачење Со промајата, со гостите, со јадењата.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
дамнешен запис Татко Секој ден Одеше на кланица Татко Секој ден По малку Умираше. пев (поезијата) Го вкусив Тоа горко Јаболко Тоа диво Миризливо Опасно По Живот Горко Јаболко.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Одеднаш рикна така силно што од силна рика испукаа џамовите, срипаа ќерамиди од покривот и паднаа на подот од кланицата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кланицата се наоѓаше недалеку од градот, на брегот на реката, меѓу острите спили на кои беше изградено Калето и стените на ридот отспротива, на кои мноштво белоглави орли, мамени од мршите, ги градеа гнездата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Го потераа бикот во кланицата. Одвнатре ја запнаа со греда тешката двокрилна врата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кланицата, потајниот говор на реката и сталното фучење на ветерот низ клисурата, го правеа местото студено и тајно. Уплавно.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Не нѐ интересира што се случува во фармите, кланиците или кујните.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Како лечиме, велеше, по педесетина години, кога ќе видат, ќе речат кланица, касапи.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Реката околу кланицата правеше остар свиок.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Голиот песочен простор меѓу Р`би и Пероо беше отворена кланица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Одеднаш рикна толку силно што од таа рика испукаа џамовите, срипаа ќерамиди од покривот и паднаа на подот од кланицата. Се покажа небото, се осветли.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Нашите сопствени градови се наши сопствени фарми; семејствата, училиштата и црквите се кланици на нашите деца; колеџите и другите места се кујните.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Касапите го врзаа накусо за гредата добичето, му рекоа на милиционерот оти може да пука и ги фатија ќошињата на кланицата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Реката околу кланицата правеше остар свиок.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
И во близината на кланицата на Ренџов се наоѓа тврдина, Кале, каде што стражарот „белоглави орли, мамени од мршите“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Од ударот се откачија уште три столба. Висна покривот на кланицата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
