клапа ж.
клапа несв.

клапа (ж.)

Видовме само едно запалено клапче што се тркала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој само фрчи со носот и гази клапчиња змии во водата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мислиш некој облак, некое клапче магла се тркала по опснежените ниви од полето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ко клапче ми се собира овдека...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А луѓево само се вртат ко клапче, ко клобурец.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе се зададе озгора, како запалено клапче грмотрн, ќе се тркала, ќе се зголемува и ќе гледа кон селото, кон сретселото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дојде сестра ми да ме посети. Излеговме и случајно во кафулето се собравме убава стара клапа луѓе.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Клапчиња оган се тркалаат низ куќата, подрипнуваат кон покривот. Михајло, о, Михајло!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)