концерт (м.)
Во град како Виена постојано се изведувала нова музика, понекогаш на јавни концерти, но најчесто на општествени собири.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Многу од овие последниве биле префинети изведувачи, кои редовно учествувале во концертите на нивните сопствени оркестри.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
И ние мора да вложиме напор, малку повеќе од само купување влезница за концерт.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Овој концерт ѝ го посветува на една особа од овој град што ја сретна пред две години во Париз и никако не ја заборави.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Една вечер враќајќи се со автомобил од некој концерт, мојот пријател Норман и јас останавме опсипени од сликата која изнурка од некој мрачен подвозник и удри во автомобилското стакло налик на ненадеен кошмар.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Штурците почнаа да ги гласат своите виолини за вечерниот концерт. Беше време за враќање дома.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Присутните во свечени тоалети, огромните кристални лустери, спојот на раскошот и носталгијата ѝ заличува на телевизиските преноси на Новогодишниот концерт во Виена.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Жабите се подготвуваат за голем пролетен концерт...
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Значи, концерти на личности и музичари и се препознаваат по деталите на облеката.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
За сите тие покани што ги добивав за концерти имав менаџер кој ги уговараше термините, некогаш ме консултираше а некогаш и сам го правеше тоа, знаеше дека така ќе ми одговара.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Присуствував на утринскиот концерт за едно молчеливо живо пајче, еден бел нем брод и оркестарот на притаени души.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Моцарт, на четиринаесетгодишна возраст, во Мантова, на неговата втора турнеја во Италија, импровизирал соната и фуга на јавен концерт, освојувајќи ги воодушените Италијанци, а таквите изведби тој често ги повторувал подоцна.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
– Да, ние треба да знаеме оти од учеството на сиот “концерт” може да се очекува големо неблагозвучје, помал притисок врз Портата, отколку што може да се очекува од работите на двете најмногу заинтересирани држави.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Еве некои од нив: Американскиот рапер, Џеј-Зи, не знаел како на Нигеријците за време на својот концерт да им ги обере бостаните, па на организаторите на концертот им побарал да му донесат лубеници со форма на градите на неговата љубена Бијонсе.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Беше недела која ја посетив црквата. Беше преполна со луѓе, кои дошле во црквата колку заради службата, двојно повеќе за да го чујат хорот а неговиот концерт претставува вистинско уживање, па и спектакл...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
На ракавите моравме да носиме давидова ѕвезда, за да бидат регулирани забраните кои важеа за сите Евреи: повеќе не смеевме да одиме во театар, опера, на концерт; не смеевме да одиме во ресторани и паркови; не смеевме да се возиме во такси; дозволено ни беше да се возиме со трамвај, ама само во задната кола; смеевме да излегуваме од дома, ама само во точно определени часови; телефоните ни беа укинати, а смеевме да користиме само две пошти во градот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Госпоѓата што го најави концертот кажа дека и покрај тоа што Оливие тешко можел да ја прифати поканата да свири на овој божиќен концерт затоа што сите негови термини за концерти по целиот свет се закажани година дена однапред... Ја слушав Госпоѓата како зборува: ...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Кралот Фридрих имал обичај на својот двор навечер да приредува концерти на камерна музика.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Лајпциг се гордее со Томасовата црква. Таа не служи само за богослужба, туку и за концерти, зашто е извонредно акустична и располага со две оргули.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Станав свесен, дека сега ние живеевме во два различни света, јас во мојот свет на маказарските белутраци и ендеци, свет на луѓе на кои не можев докрај да им влезам во душевната трага, свет на сеќавања и на обид да се дофати течението на времето и на судбините во него, додека нејзиниот свет беше свет на главниот град, на секојдневното одење-идење на работа во Центарот, на пробивањето меѓу автомобилите наутро, на ситните и покрупните злоби и зависти, на студијата за проблемот на власта која требаше дефинитивно да се напише, на борбата со тој проблем како со личен проблем или на повременото уживање во музиката на големите концерти, кои таа ги сакаше.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
