кртечина (ж.)
Небаре во некоја голема кртечина да пропадна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ја познаваше од видување. Беше тоа една стара испасена ледина, со патека што се извиваше преку неа и со по некоја кртечина овде онде.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И пијам, пијам, а водата како во некоја кртечина да пропаѓа во мене. Никаде ја нема.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зградичката на пиланата, потисната како недоотворена кртечина под дебелиот снежен покривач, смачкана од една дебела снежна капа, прилегаше на недопорастена печурка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со раскопаните гробови и откорнатите дрвја, старите гробишта прилегаа на провалена кртечина од која во бегство е собрано и последното ковче.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
