ловоров (прид.)
Последната средба со поетот Махмуд Дарвиш ја имав кон крајот на 2007 година во Струга кога тој се овенча со поетскиот Златен ловоров венец на поезијата, вредувајќи се меѓу поетските великани во светот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Поема прва, Сердарот, станува јаве, ловоров венец се крева над умна македонска глава, од грчка рака ставен.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Потоа месото го зготвив исто како што ме учеше свекрва ми: со кромид, потоа со повеќе бибер и сол, ловоров лист и конечно чаша бело вино.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
У Канада прасето не е „свето“ животно као кај нас и тој ловоров венец (незаслужено) го носат говедото и птичурините.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Патила закитени со ловоров венец... ***
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Повторно ги воведе во употреба, како корисни, ловоровиот лист и сенфот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
