лотарија (ж.)
За вашата лотарија тој рече дека сте сакале да скриете некои предмети од полните билети.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Македонија ја признаваат за бугарска во етнографски однос, но мислат дека е излишно да си ги трошат силите за да научат нешто за таа земја, затоа ништо не знаат за неа ни од историјата ни од географијата и етнографијата нејзина, освен дека има таму чети и востание, на коешто треба да му се помогне само со лотарии и не со самите себе.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Правилно тркалестото лице на месечината полека раснеше зад покривите; со своите дамки таа ми личеше на безгрижен човек со избричена глава, каков што гледаше од фирмата на продавницата со лотарија.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Седат ко абдали пред тв кутијата и се тресат за својот фаворит, а да не ги спомнувам оние кутри пациенти со ливчињата у руки кои со саати дрочат по кладилниците и животна цел им е спортската лутрија.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Можеби дури ќе успеете и да го заборавите додека се шеткате меѓу несмасните надгробни споменици од осумнаесеттиот век, понекогаш налик на вазни, што можат да се добијат на некоја уметничка лотарија, но почесто личејќи на облаци вкаменета пена од прашок за перење; потоа меѓу надгробните споменици од деветнаесеттиот век, интересни поради мешањето на рускиот класицизам и уште по нешто руско, се чини, духот на апсолутизмот и, најпосле, помеѓу надгробните плочи од последниве децении, неромантични, каков што е обичниот алат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со научни прашања не сакаат да се занимаваат, но затоа се убави организатори: можат да организираат лотарии, да пропагандираат некоја работа, да организираат некоја вечеринка со добротворна цел, без да му гледаат многу многу оти со неа ќе се оскандалат и себеси и идното поколение од бугарски студенти во Петроград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Винстон немаше никаква врска со организирањето на лотаријата, со која управуваше Министерството за изобилство, но беше свесен ( како впрочем и секој друг во Партијата ) дека премиите во најголем број случаи беа непостоечки.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од фирмата Класна лотарија во нас гледаше и се смееше жолто лице, безгрижно и тркалесто како портокал.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Лотаријата, со нејзините неделни исплати на огромни награди, беше единствениот јавен настан на кој проловите му посветуваа сериозно внимание.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Веќе не сум преокупиран со гладот или вошките, носам испрани и чисти алишта, повеќето сум во костумот што ми падна на лотарија во Гаково, косата измиена и со патец настрана, снагата капена во бањата кај градската болница, а не сум ни гладен, бонлук леб и мрсно, па кога се враќам од часови, сечам голема фелка леб, ја мачкам со сало и врз неа ставам леени колбаси, едно или две куси коматчиња.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Сезаме, отвори се, беше непозната тајна за него, беше игра на лотарија со недостижна премија.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Фрлањето пикадо повторно беше во полн ек, а купчето луѓе околу шанкот почна да разговара за добивките на лотарија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За милиони пролови лотаријата веројатно беше главната, ако не и единствена причина за живот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Зборуваа за лотаријата. Откако ги одмина триесетина метри, Винстон погледна назад.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога беше во прашање лотаријата, дури и луѓето кои одвај умееја да читаат и да пишуваат беа способни за сложени математички операции и за изненадувачки подвизи на меморијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А пред тоа, на лотарија извлекоа неколку луѓе, им дадоа средство за повраќање за да се исповратат на валјакот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Под неговите прсти зашушка копнеж, паричка со лик на рудар - ударник. „Силен си, Мироне“, рече Отец Симеон. „Имаш душа мирислива како селска ливада.“ Илјадаркава ќе ти ја вратам кога ќе добијам на лотарија.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Иако нигде не е запишано како сум облечен, знам дека го носам кафениот костум, оној што го сошив во Шнајдерската работилница во Гаково од оние три метра штоф што беа главна награда на новогодишната лотарија кога ја пречекувавме оваа 1951 година во културниот дом на селото.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во џебовите му нашле едно портмоне, во кое имало медалјон со слика на Богородица, еден автобуски билет за две возења и дваесет и четири илјади марки во готово, како и дупликат од признаницата што морал да ја потпише во лотаријата, и тие пари не можел да ги има повеќе од една минута, веројатно и помалку, зашто камионот го прегазил на само педесет метри од канцеларијата на продавачот на лозови.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тој беше страсен играч на лотарија. Само на неа мислеше. Постојано купуваше лозови.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
