мадро (прил.)
Да се седиш мадро, неќу јас заради тебе да ми се смеат чупињата!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но тие и така мадро си седеа да не носат модро: знаеја дека прават хумор во бесконфликтно општество, беа свесни дека можат да ја критикуваат само соборената класа и дека нема ништо смешно во новата работничка што се регрутираше од селската сиромаштија, им беше укажано на недопирливите теми и имиња - сето тоа тие го имаа во малиот џеб, па сепак од некаде вадеа хумор, од ѓон цедеа лој.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
— Значи, се истребија сите откај нас — задоволен констатира стариот мудур и се спремаше да му предложи на јузбашијата да излезат некој ден да ги видат пепелиштата и пустошот што го направија војските и да ги покараат и поучат селаните да си седат мадро, да не се поврати злото пак.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Седи си мадро на сврчокот секонотина — урок.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ќе си седи мадро, како поп, шо велат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Петре учителот едно време внимателно го гледаше Јолета наш право в очи а потоа му рече: - Прво ќе те тепам тебе ако не седиш мадро и ако зборуваш кога не те прашувам. Разбра?
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Единствено небото кое се пружа мадро
не само над мене
ја знае вистината:
немоќно да се огледа во водите на земјава
снагата да си ја опфати и ликата своја
чекорот си го продолжува потаму
во безсознание надоврзувајќи се на себеси
без крај надоврзувајќи се.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
