мазен (прид.)
Кога, шибајќи го по мазниот грб со прачка, го потера непослушното јуне кон оборот, Бојан имаше што да види.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тој ги тргна униформите и почна да го студира нејзиното мазно бело тело.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ако погледам уште малку ќе ги видам и првите фиданки На таканаречената ботаничка глобализација Која најстрого пропишува краставиците да бидат прави И да не бидат подебели од осум сантиметри Ако сакаат да бидат пропуштени до трпезите на Европската унија Истата мака си ја имаат и доматите, празот и компирите На кои уште незасеани им се дава до знаење Дека во Европската унија сакаат само прави и мазни И кој им е виновен на кривите краставици
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Видов дека мостот не е мазен каков што беше кога го обоија претходниот ден двајцата чичковци во сино, туку наместа беше рапав, како нечии раце да се лепеле по него.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Понекогаш го вадам твојот автоматски пиштол од мојата торба и преоѓам со палецот по мазниот, евтин хром.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Се вее мазното зеленикаво лисје на вечните палми.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Нареди да се симне сиот сомот од палатата и да се замени со светлива чоја која е мазна, мека и не чкрта во раката.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тивкото ветре што струеше од реката го зафаќаше мазното лисје на мамутските тополи што долги години самееја спроти тврдината небаре решени да ја надвишат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Потоа подрипнува на мазната површина на масата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Мразни прсти светлина се преклани врз кожите.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Како да бараат пат во арената, небаре се од прикаска - мазни, бели се појавија два коња со накривени и гордо дигнати глави, загледани во својот висок сув дресер само со по едно око.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Таа стоела таму во речиси непосредна близина на неа, вкочането гледајќи во нејзината отворена челуст и во подадениот јазик, верувајќи дека тоа е мазнен метал или глинена змија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Не морав веќе да се кријам, па се приближив и видов дека даската е светлокафеава, мазна и светкава, како премачкана со лак.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Зборувајќи така со мазен тон на човек кој насамарил некого, врагот мошне учтиво се поклони пред трговецот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Неговата десна рака е згрчена но без мазна дршка под прстите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Чекајќи го тоа време, еве поминаа две децении, а јас не успеав да накалапам пари како листови од тутун, мазни и со исправени рабови и наредени по вредност и големина како за уплата на дневен пазар во банка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ги отвори очите и го побара својот лик во мазното стакло.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ни клепка му клепнува, ни прсте му мрднува. Лицето му е крпа и уште помазно.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но каква смисла можеше да има оваа споредба можеше да се види подоцна кога ги открив во Сиди Дауд туноловците со древната матанѕа кои со инстинктивен нагон за владеење со големи метални прачки до бесвест ги убиваа заробените џиновски туни, чија мазна синосребреникава кожа стануваше црвена од крвта која ја менуваше бојата на морето во делот притеснет за масакрот?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Идеше в клас цврсто стегната во мазна црвена кецела, особено светната по обемот на колковите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
